Գնացել էի խանութ։ Երշիկին էի սպասում։
Մի տեսակ ափսոսում էի, որ վաճառողուհուն խնդրեցի կտրտի։ Վերջ ի վերջո մենք էլ տանը կարող էինք, չէ՞, կտրտել։ Ինչի՞ իզուր չարչարել մարդկանց, երբ որ ինքդ ես կարող անես։ Մի կողմից էլ էդ իր աշխատանքն ա երևի…
Չգիտեմ, սենց ներքին դիլեմաների մեջ կանգնաց սպասում եմ։ Մեկ էլ պտտվեմ՝ նկատեմ պանրավաճառի դեմքը։